احوالات مردم پیش از ظهور
1- مسائل معنوی:
رسول خدا (ص) فرمود:
اِضاعَةَ الصَلاةَ - نماز (و مسائل معنوی) رها می‌شود و به آن توجه نخواهد شد.
لا یَعْبُدوُنَ اِلا فی شَهْرِ رَمَضانَ - بیشتر مردم جز در ماه رمضان، عبادت نمی‌کنند.
اِتَباعَ الشَهَواتِ - از شهوت (و گناهان) و هوای نفس پیروی می‌شود.
بَیْعُ الدینِ بِالدُنْیا - مردم دین‌شان را به دنیا می‌فروشند.
اَلصابِرُ مِنهُمْ عَلی دینِهِ کَالْقابِضِ عَلَی الْجَمْرَةِ - در دوره آخرالزمان اگر کسی بخواهد دینش را حفظ نماید، مانند کسی است که بخواهد یک تکه آتش را در دست خویش نگه دارد.
2- مسئولان و اداره کشور:
اُمَراءُ جَوْرَةُ - فرماندهان و زمامداران از ظالمان قرار خواهند گرفت.
وُزَراءُ فَسَقَةُ - وزیران و مسئولان (رده بالای کشورهای دنیا) از انسان‌های فاسق و گناهکار خواهند بود.
امام صادق (ع) فرمود:
یَحْکُمُ الدٌوْلَةَ الْخُصْیانُ النِسْوانُ - در دوره آخرالزمان دولت و اداره کشور به دست انسان‌های نامرد و زنان می‌افتد.
و نیز فرمود:
اَحْدَثَ الْامارَةَ الشٌبانُ وَ الصِبْیانُ
حکومت‌ها به دست جوانان و کودکان ایجاد می‌گردد. (یعنی کسانی در ایجاد حکومت‌ها و روی کار آمدن دولت‌ها نقش دارند از نظر فکری دارای تدبیر و اندیشه مستحکم نمی‌باشند، و احساسات و عواطف آنها بر نیروی عقل غلبه دارد)
3- معروف و منکر:
یَکُونُ الْمُنْکَرُ مَعْروُفاً وَ الْمَعْروُفُ مُنْکَراً - کارهای خوب زشت، و کارهای زشت خوب شمرده می‌شود.
4- پدر و مادر:
یَجْفُوا الرَجُلُ و الِدَیْهِ وَ یَبُرُ صَدیقَهُ - مردم به پدر و مادرشان ظلم و ستم می‌نمایند، در حالی که نسبت به دوستان‌شان نیکی و محبت می‌کنند.
اَطاعَ الرَجُلُ زَوْجَتَهُ وَ عَقٌ اُمٌهُ - مرد از همسرش اطاعت می‌کند، در حالی که مادرش را آزار می‌دهد.
5- رباخواری
یَظْهَرُ الرِبا - رباخواری در جامعه ظاهر و علنی می‌گردد.
6- حفظ حرمت بزرگترها:
لا یَرْحَمُونَ صَغیراً وَ لا یُوَقِروُنَ کَبیراً - در ان زمان نه به کودکان رحم می‌کنند و نه به بزرگترها احترام می‌گذارند.
7- باطن مردم:
جُثَتُهُمْ جُثَةُ اْلادَمِیینَ وَ قُلُوبُهُمْ قُلُوبُ الشٌیاطینِ - در آن عصر، بسیاری از مردم بدن‌هایشان مانند بدن آدم است، ولی دل‌هایشان دل‌های شیاطین می‌باشد.
8- لباس و پوشیدن و ظاهر مردان:
تُحَلٌی ذُکُورَ اُمَتی بِالذَهَبِ - در ان دوره، مردان امت من خود را با طلا (که زینت زنان است) زینت می‌کنند.
یَلْبِسُونَ الْحَریرَ وَ الدٌیباجَ - در دوره آخر الزمان، مردان لباس‌های حریر و ابریشم می‌پوشند.
یَتٌخِذُونَ جُلُودَ النُمُورِ صفاقاً - مردم از پوست پلنگ (و حیوانات حرام گوشت) برای خود لباس تهیه می‌کنند.
9- طلاق:
یُکْثَرُ الطٌلاقُ - طلاق زیاد می‌شود.
10- حدود الهی:
فَلا یُقامُ لِلهِ حَدُ - حدود الهی درباره مجرمان جاری نمی‌شود.
11- موسیقی:
تَظْهَرُ الْقَیْناتُ وَ الْمَعارِفُ - در آن زمان، زنان خواننده علناً خوانندگی می‌کنند و آلات موسیقی و نوازندگی آشکار می‌شود.
12- ارزش انسان:
یَکُونُ الْمؤمِنُ فی ذلِکَ الزٌمانُ اَذٌلُ مِنَ الْاُمٌةِ - انسان مؤمن از همه مردم خوارتر است (و همه به چشم حقارت به او می‌نگرند در حالی که انسان‌های آلوده از احترام بالایی برخوردارند)
13- عاقبت مردم:
اِذا اِنْتَهَکَتِ الْمَحارِمُ وَ اکْتَسَبَتِ الْمَاثِمُ. وَ سَلَطَ الاَشْرارُ عَلَی الاَخْیارِ - پرده‌های حرمت و حیا دریده می‌شود و گناهان زیاد می‌گردد و به دنبال بی‌حیایی و گناهان زیاد، اشرار و انسان‌های شرور (به خاطر سکوت خوبان) بر نیکوکاران مسلط خواهند شد.
14- تجمل گرایی:
یَتَباهُونَ فِی‌اللِباسِ - مردم چنان گرفتار تجملات می‌شوند که با انواع لباس‌ها بر یکدیگر فخر می‌فروشند و شخصیت را در ظاهر و بلاس می‌دانند.
15- زیاد شدن سکته:
اَنْ یَفْشُوا الْفالِجُ وَ مُوتُ الْفُجْاَةِ - در آن زمان سکته و مرگ‌های ناگهانی فراوان می‌شود.
16- وضع زنان:
یُذْهَبُ الْحَیاءُ مِنَ الصِبْیانِ وَ النِساءِ - حیاء (عفت و پاکدامنی) از کودکان و زنان می‌رود.
وَ نِساءُ کاسِیاتُ عارِیاتُ ... مُمیلاتُ مائِلاتُ . رُوُسُهُنَ کَاَسْنِمَةِ الْبُخْتِ الْمائِلَةِ لا یَدْخُلْنَ الْجَنٌةَ وَ لاْ یَجِدْنَ ریحَها
زنان با این که پوشیده‌اند، اما برهنه و عریانند (بد حجاب‌اند) برای فریب دادن مردان، خود را آرایش و زینت می‌کنند و مانند کوهان شتر، موهای خود را بیرون می‌گذراند. این زنان نه داخل بهشت خواهند شد و نه بوی بهشت به مشامشان خواهد رسید.
17- نوجوانان
صِبْیانُهُمْ عارِمُ - فرزندان و کودکان از نظر اخلاقی و روحی بسیار بد و مشکل‌دار هستند.
