ایران و 1+5 در لوزان سوییس یک بیانیه مشترک صادر کردند.
متن این بیانیه مشترک که از سوی محمد جواد ظریف و فدریکا موگرینی در روز 13 فروردین 1394 (2 آوریل 2015) صادر شده چنین است.
ایران و 1+5 در لوزان سوییس یک بیانیه مشترک صادر کردند.
متن این بیانیه مشترک که از سوی محمد جواد ظریف و فدریکا موگرینی در روز 13 فروردین 1394 (2 آوریل 2015) صادر شده چنین است.
در این مقاله تلاش میشود به بهانه انتشار پرونده ای پیرامون آینده انقلاب اسلامی ایران در نشریه مشهور اکونومیست، رویکرد های جدید نظام سلطه برای تقابل با انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار گیرد. مسیر حرکت سی ساله انقلاب اسلامی، با سختی های داخلی و به ویژه مخالفت های خارجی مواجه بوده است. نظام سلطه در مقاطع گوناگون ضمن تحلیل غلط از جامعه ایرانی، طراحی های مختلفی را برای برخورد با جمهوری اسلامی صورت داده است.
اما آنچه به ویژه پس از دوران دفاع مقدس در دستور کار جبهه معارض انقلاب اسلامی قرار گرفته است؛ بهره گیری از ابعاد قدرت نرم و اخیرا قدرت هوشمند برای براندازی و یا استحاله نظام جمهوری اسلامی بوده است. بر همین مبنا اخیرا نشریه مشهور اکونومیست در پرونده ای با عنوان «انقلاب به پایان رسیده است» به زمینههای استحاله اجتماعی و سیاسی انقلاب اسلامی و آینده شناسی آن پرداخته است که می تواند نشان دهنده ابعاد رویکرد جدید غرب به نظام جمهوری اسلامی باشد. لذا در این فرصت تلاش می گردد تا ضمن پرداختن به مبانی نگرش غرب و چرایی محاسبات غلط در قبال انقلاب اسلامی ایران، ابعاد رویکرد جدید آنان در برخورد، استحاله و براندازی نظام اسلامی مورد بررسی قرار گیرد.
کمتر از دو ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و درحالیکه هنوز نهادهای اجرایی و سیاسی کشور صورت جدیدی را به خود نگرفته بودند، همهپرسی تعیین نظام سیاسی آینده برگزار شد. تأکیدات مکرر بنیانگذار انقلاب مبنی بر برگزاری این همهپرسی در اولین فرصت ممکن، نشان از هوشمندی امام خمینی داشت. ایشان با تکیه بر تجارب تاریخی پیشین (نهضت مشروطه و ملی شدن صنعت نفت) و با شناختی که از مواضع و عملکرد گروههای مختلف سیاسی کشور داشتند، به تعویق انداختن این مسئله را بهصلاح ندانستند و در اسفندماه سال 1357 از دولت موقت خواستند تا برگزاری این رفراندوم را به جریان بیندازد. رفراندومی که در روزهای دهم و یازدهم اولین ماه بهار پس از انقلاب برگزار شد و با رأی قاطع 98درصدی مردم، به تغییر نظام سیاسی ایران از سلطنت پهلوی به جمهوری اسلامی انجامید.
سعد و مبارک شمردن بعضی از روزها و در طرف مقابل، شوم و نحس شمردن بعضی از روزهای دیگر، از جمله باورهای عامهی مردم است و علیرغم اختلافهایی که پیرامون تعیین روزهای سعد و نحس وجود دارد، اما اصل این مطلب مشترک بین انسانها بوده و اختصاصی هم به یک عصر خاص یا قوم، کشور و منطقهی خاصی ندارد. سخن این جاست که این اعتقاد عمومی تا چه حد در اسلام پذیرفته شده و یا از اسلام گرفته شده است؟ با توجه به پذیرش عمومی حجیت منابع سه گانهی «کتاب»، «سنت» و «عقل» در نظرگاه حکما و علمای مسلمان، شایسته دیدیم که این مسأله را از نگاه کتاب، سنت و عقل مورد بررسی قرار دهیم.
ریشهی این تردیدها و تعدد دیدگاهها در واقع برمیگردد به بازگشت این تحلیلها به نمونههای ذهنی جامد و نسبی که نمیتواند انعطافپذیری و جزءنگری و عملگرایی عقل غربی را جمع کند و از سوی دیگر، قرار گرفتن پیدرپی جنبشهای تکفیری در جبههی غربی موجب شده دشمنان تکفیریها، آنها را به مزدوری و نوکری متهم کنند و البته این سخنی درست است، اما براساس یک سیستم کنترلیِ غیرمستقیم. این بهخاطر سستی ایدئولوژی و استراتژی این گروههاست و همچنین بهخاطر حساس بودن فضای حضور آنها و فضای موجود علیه جهتگیری آمریکایی تا چه رسد به همپیمانی با آمریکا. تمام اینها اموری است که با تأمل در این روابط از سال ۱۹۷۹ تاکنون فهمیده میشود. عامل دیگری که این تردیدها را تقویت میکند، این است که تکفیریها خیلی ناامیدانه از هرگونه اتهام به خود در مورد رابطه با آمریکا یا هرکدام از کشورهای وابسته به آمریکا دفاع میکنند
یک قدرت سایبری جدید در دنیا ظهور کرده است؛ قدرتی که پیشاپیش به حیاتیترین زیرساختهای دنیا نفوذ کرده.
شرکت آمریکایی امنیت سایبری سایلنس در گزارشی مفصل تحت عنوان «عملیات ساطور» ادعا کرده که در این گزارش حملات سایبری هماهنگ هکرهای ایرانی علیه زیرساختهای حیاتی در سطح دنیا را افشا میکند. این مؤسسه در توضیح گزارش خود اینطور ادعا کرده که گزارش موسوم به «عملیات ساطور» در رابطه با تلاشهای هماهنگ و مصمم گروهی روشنگری میکند که تلاش دارد به امنیت حداقل ۵۰ شرکت فعال در ۱۵ صنعت مختلف در ۱۶ کشور خدشه وارد کند. گزارش ما تاکتیکها، تکنیکها، و شیوههای مورد استفاده در آنچه هنوز یک پیکار در حال انجام تلقی میشود را افشا میسازد
مقدمه
انقلاب اسلامی ایران از بدو پیروزی، با دشمنیهای متعددی از جانب کشورهای عربی منطقه مواجه گردید، که نقطه اوج آن را میتوان در جنگ هشت ساله مشاهده نمود. پس از آن نیز اقتدار روز افزون جمهوری اسلامی و تقویت جایگاه منطقهای کشور باعث گردید، برخی کشورهای منطقه در برابر جمهوری اسلامی که رأس محور مقاومت به شمار میآید، جبههای تشکیل دهند که به خط سازش موسوم گردید. همه این موارد درحالی است که سیاست خارجی جمهوری اسلامی، همواره در تلاش برای ایفای نقشی سازنده با کشورهای همسایه و بهویژه همگرایی در جهان اسلام بوده است. به همین سبب، رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان نظام و میهمانان بیست و هشتمین کنفرانس بینالمللى وحدت اسلامى، که در روز 17 ربیع الاول برگزار شد، در بخشی از بیاناتشان فرمودند: (من شنیدم بعضی از دولتهای منطقه، سیاست خارجی خودشان را بر مبنای معارضهی با ایران قرار دادهاند! چرا؟ این خلاف عقل است، خلاف حکمت است، این کار، کار ابلهانهای است. چرا انسان یکچنین اشتباه بزرگی را مرتکب بشود؟ اما بعکس؛ ما سیاست خارجی خودمان را مبتنی کردیم بر دوستی و برادری و ارتباط با همهی کشورهای مسلمان و کشورهای منطقه از همسایه و غیر همسایه؛ این سیاست ما است؛ ما همینجور هم عمل کردیم، همینجور هم در آینده عمل خواهیم کرد). لذا این پرسش مطرح میگردد که؛ علت رویکرد تخاصمآمیز در قبال جمهوری اسلامی از سوی کشورهایی چون عربستان سعودی چه میباشد؟ در این مقاله تلاش میگردد با تبیین مبانی سیاست خارجی از منظر سازهانگاری، به پرسش فوق پرداخته شده و در نهایت، نتایج رویکرد مذبور در عرصه میدانی خاورمیانه مورد بحث قرار گیرد
»عید نوروز ایرانى براى همهى ما مردم ایران و نیز مسلمانانى که در کشورهاى دیگر عید نوروز را میشناسند و گرامى میدارند، فرصت مغتنمى است براى اینکه از این روز و از این مناسبت، در سمت و سوى حرکت اسلامى استفاده کنیم. دأب و دِیدن اسلام این است: از همهى فرصتها، از همهى لحظههاى زندگى، از همهى مقاطع حیات در شکلهاى گوناگون استفاده شود، براى تکامل انسان، براى پیشرفت معنوى و مادى نوع بشر. ما ایرانىها میتوانیم با استفاده از این مناسبت، به کارهایى که اسلام ما را به آن دعوت کرده است و در جهت احکام اسلامى و معارف اسلامى حرکت کنیم؛ خودمان را با اهداف عالیهى اسلام آشنا کنیم. در این ایام، صلهى رحم، توجه به خداى متعال، شنیدن سخنان خوب از یکدیگر و اجتماع در مراکز دینى و معنوى، از آن فرصتهاى مغتنمى است که باید از آن استفاده کرد«.
بیانات مقام معظم رهبری در حرم رضوی 1/1/1390
از نظر گیدنز، فضای سایبر فضای تعاملی است و شبکهی جهانی رایانهها، که مشتمل بر اینترنت است، آن را شکل میدهد و در فضای سایبر، چنانکه بودریار میگوید، ما دیگر در حکم افراد با یکدیگر ارتباط برقرار نمیکنیم، بلکه پیامهایی هستیم بر صفحهی کامپیوتر دیگران. شبکههای اجتماعی مجازی یکی از نهادهای فعالیت اجتماعی مبتنی بر اجتماعات خودمختار در جوامع اطلاعاتی هستند (ماسودا). شبکههای اجتماعی را باید زیرمجموعهای از اجتماعهای مجازی دانست.